سخنان دكتر لاريجاني رياست محترم مجلس شوراي اسلامي؛ در دیدار با اعضای جبهه ی پیروان خط امام و رهبری استان قم
چکیده:
رياست محترم مجلس شوراي اسلامي، در ديدار با اعضاي جبهه ي پيروان خط امام و رهبري استان قم، به ابعاد و هدف هاي مختلف حركت غرب در رابطه با فشار بر ايران اشاره و چهار بعد اصلي استراتژي آن ها در حال حاضر را چنين معرفي مي كند:
1. ايجاد فشار اقتصادي، 2. ايجاد سايش در حوزه هاي نفوذ ايران، 3. تضعيف تدريجي تعلق خاطر مردم به فكر انقلابي، 4. ايجاد تفرقه در داخل.
از نظر ايشان ضروري است كه در شرايط حساس كنوني كشور، با توجه به ابعاد تهاجم جديد غرب، به طراحي دوره اي ويژه به نام «دوره مقاومت ملي» بپردازيم. دكتر لاريجاني در ادامه صحبت هاي خود براي تبيين ويژگي هاي استراتژي غرب و مؤلفه هاي مقاومت ملي در مقابل آن به تبيين دو ركن مهم از چهار بعد اين تهاجم مي پردازد.
بعد نخست كه از نظر ايشان مهم ترين بعد اين حركت شوم است، بعد فشار اقتصادي بر ايران است. از نظر ايشان با وجود نامطلوب
بودن اين تحريم ها بايد بتوان تهديد پيش رو را به يك فرصت بدل كرد و يك پرش موفق در زمينه ي اقتصادي ايجاد كرد، همان گونه كه در سي سال گذشته نيز محاصره و سختي موجب جهش اقتصادي و فن آوري بوده است.
دكتر لاریجاني نظر مقام معظم رهبري را در بعد روان سازي اقتصادي و اصلاح سيستم ديواني بر اساس مدل توسعه ي ايراني و اسلامي، بسيار مهم و پر اهميت مي داند كه متأسفانه تاكنون در برنامه هاي اقتصادي به آن توجه لازم نشده است. ايشان همچنين نكاتي را در مورد واردات و صادرات به عنوان بخش هاي مهم اقتصادي مطرح مي كنند.
بخش بعدي سخنان دكتر لاريجاني بعد منطقه اي دوره ي مقاومت ملي است كه به تشريح برنامه هاي آمريكا براي سايش در حوزه هاي نفوذ ايران در منطقه؛ از جمله عراق، افغانستان، لبنان و فلسطين مي پردازد. ايشان برنامه هاي غرب را در اين زمينه، فشار اقتصادي بر ايران، زمين گير كردن نيروهاي مقاومت در لبنان و طراحي مذاكرات دروغين صلح در فلسطين مي داند. همچنين برنامه ي آمريكا در عراق را تثبيت پنجاه هزار نيرو در شش پايگاه به مدل ژاپني آن مي داند. دكتر لاريجاني مؤلفه هاي مقاومت ملي در بعد منطقه اي را استقامت در راه آرمان هاي انقلاب و غضب داشتن نسبت به رفتارهاي آمريكا مي داند و مذاكره را در اين شرايط رد مي كند.
ايشان در پايان به ضرورت توجه به مسائل فرهنگي با جهت گيري ديني اشاره مي كند و از فعّالان سياسي مي خواهد از مطرح كردن مسائل غير اصلي و اختلاف برانگيز در شرايط كنوني پرهيز كنند.
بسم الله الرحمن الرحيم
خدمت مديران عزيز استان قم و نيروهاي فعال در عرصه ي سياسي استان و محضر علماي اعلام حاضر در جلسه، عرض سلام و ادب و احترام دارم.
ابعاد چهارگانه دوره ي مقاومت ملي
آنچه كه در اين فرصت كوتاه مي توانم عرض كنم اين است كه در يك نگاه كلّي به همه ي مسائلي كه ما از بعد خارج و داخل و شرايط اقتصادي و وضعيت فرهنگي داريم، مي توانيم يك ارزيابي اي از وضع خودمان داشته باشيم تا بدانيم بايد چه مسيري را دنبال كنيم، كه بخشي از آن را حضرت آيت الله غروي به نيكويي بيان كردند.
با بررسي مسائل بيروني و مسائل سياسي و اقتصادي داخلی، يك موضوع را بايد مبنا قرار بدهيم و آن اين است كه بايد يك دوره ي مقاومت ملي را در داخل كشور در ابعاد مختلف تبيين كنيم و بر روي آن پافشاري كنيم؛ زيرا حركتي كه غرب در زمينه ي شرايط ما دنبال طراحي آن است، هدفگيري اش يك نوع فشار بر ايران است، مخصوصاً در بُعد اقتصادي و همچنين سايش ايجاد كردن در ابعاد نفوذ سياسي ايران. به همين دليل بعضي از ظرفيت هاي جمهوري اسلامي در حوزه هاي مختلف منطقه و خاورميانه در تيررس آن ها قرار گرفته و آن ها برايش نقشه دارند.
بعد اول هدف طراحي شده غرب در داخل كشور، ايجاد فشار اقتصادي است به تصور آن ها در اين زمينه هم مي توانند بنيه ي ايران را تضعيف كنند و هم بين نيروهاي فعال چند دستگي ايجاد كنند.
نكته ي دوم ايجاد سايش در حوزه هاي نفوذ ايران است، در منطقه و بخش هايي كه خودتان مي دانيد.
بخش سوم اين است كه شرايطي به وجود بياورند كه مباني تعلّق خاطر مردم به فكر انقلابي را تضعيف كنند. براي اين منظور يك نوع عناصر سست ايمان يا سست دين را ترويج مي كنند و انواع و اقسام رفتارها و سرمايه گذاري ها را انجام مي دهند. تلقي آن ها اين است كه اين مي تواند در يك فاصله ي زماني، به پايه هاي انقلاب لطمه بزند. آقاي برژنسکي كه در آمريكا صاحب نظراست، مطلبي دارد كه خيلي ذهنم را به خودش جلب كرد. به عقيده او آمريكا نبايد به دنبال وقايع سريع و تند بر عليه ايران باشد، بلكه بايد در يك بازه ي زمانيِ طولاني تر روي پايه هاي فكري ما كار كنند. به همين دليل بنيادها و مؤسسات مختلف آن ها تلقي خودشان را ارائه مي دهند كه چگونه آن زمينه هايي كه قدرت انقلابي را در ايران مي سازد، سست كنند، اين هم عنصر سوم است كه به آن مي پردازند.
عنصر چهارم و مهم تر در داخل، ايجاد تفرقه ي سياسي بين علاقمندان راه امام و رهبري و كساني است كه واقعاً دغدغه ي انقلاب اسلامي را دارند. به دلايل مختلف بين اينها اختلاف افكندند، بنابراين اگر ما اين عناصر چهارگانه را مبنا قرار بدهيم يك شعار مهم مان اين است كه بايد يك نوع دوره ي مقاومت ملي را طراحي كنيم كه اين چهار بُعد را بتواند سامان ببخشد و اين امكان پذير است به شرط اين كه واقع بين باشيم و از مسائلي كه مي توان در اين دوره طرح نكرد، پرهيز كنيم. اگر مي بينيم مسائلي خلل به اين امور چهارگانه مي زند از آن پرهيز كنيم.
بعد اقتصادي دوره ي مقاومت ملي
اگر ما بخواهيم به اين چهار ركن وزن بدهيم شايد سنگين ترين بخش آن مربوط به بخش اقتصادي است. يعني ما بتوانيم در داخل، اقتصاد خودمان را اقتصاد مستقل و پايداري قرار بدهيم. با سخت گيري اي كه آن ها در مورد قطعنامه ها دارند انجام مي دهند، نمي شود گفت بي تأثير است. تأثير دارد، اما مي شود اين تهديد را به يك فرصت تبديل كرد. اگر به خاطر داشته باشيد ظرف سي سال گذشته ما غالباً دوره هایي كه جهش داشتيم و كار مهم را در كشور سامان داديم، مواقعي بود كه در محاصره يا در مشكلات شديد بوديم. اگر زمان جنگ را در نظر بگيريد مي بينيد قسمت زيادي از پرش هاي تكنولوژيك ما در آن دوره بود كه به ما ضيق گرفتند! البته اين خوب نيست. كشور بايد هميشه از يك خردمندي سياسي برخوردار باشد تا در همه ي شرايط از منابع خودش خوب استفاده كند و اين پرش ها را مستدام داشته باشد، اما علي ايّ حال ما از نظر تاريخي وقتي بررسي مي كنيم اين طوري است. اين دوره هم اگر با دقت نظر دنبال شود مي تواند دوره ي پرش جديد براي ساختمان اقتصادي كشور باشد.
رهبر معظم انقلاب در صحبت هاي اخير خودشان به برخي از اركان اقتصادي به خوبي اشاره كردند. روان سازي اقتصاد، يك امر فوق العاده مهمي است و بسياري از گره هايي كه در سيستم ديواني ما اقتصاد كشور را فلج مي كند، بايد باز شود و زمينه براي رويش يك نوع اقتصاد مردمي فراهم شود. البته ايشان چندي پيش تأكيدات زيادي داشتند كه روي يك مدل توسعه ي ايراني اسلامي توجه كنيم. متأسفانه توجه كافي روي اين موضوع نشد، ولي ما حتماً نيازمند يك مدل توسعه ي اسلامي ايراني
هستيم، يعني نمي توانيم توسعه ي اقتصادي كشور را، يا توسعه ي فرهنگي كشور با مدل هاي ديگران جلو ببريم، اين البته احتياج به كار دارد. الآن در برنامه اين به صورت يك ماده آمده است. من خيلي از اين راضي نيستم، زيرا اگر بنا بود دولت در اين زمينه كار كند، بايد حداقل ابعاد و مؤلفه هايش را باز مي كرد و در هفت، هشت مورد در لايحه ي برنامه مي آورد. بايد ببينيم در كميسيون چه معجزه اي در اين زمينه مي شود كه اين را بتوانند مقداري جلو ببرند.
بخش ديگر اقتصادي كه بايد توجه زيادي به آن شود واردات است. بايد توجه داشته باشيم كه رد و بدل كردن اقتصاد هميشه ساري و جاري باشد، اما نبايد چشم هايمان را روي يك سري حقايق ببنديم. خيلي از كشورها سوبسيد مي دهند كه برخي از محصولات خودشان را به هر زوري شده وارد كشورهاي ديگر كنند و عرصه را از اقتصاد جهاني ساير كشورها بگيرند! ما بايد بر اقتصاد خودمان بيش از اين حرف ها توجه داشته باشيم. بايد جلوي بعضي از وارداتي كه هيچ نيازي در كشور به آن ها نيست را بگيريم. باز كردن فضاي اقتصادي با توجه به اين تصور كه مثلاً در آينده مي خواهيم يك تجارت بين المللي داشته باشيم، براي كشور عاقلانه نيست. البته الآن يك جنب و جوشي در بخش اقتصادي به وجود آمده است و براي اين كه نظام مند بشود بايد در برنامه پنج ساله ساختارش را تدوين كنيم، كه چارچوب منطقي تر داشته باشيم.
بخش ديگري كه در بخش اقتصادي بايد به آن توجه كرد صادرات است، يعني بايد زمينه را براي پرش هاي صادراتي فراهم كرد. اينها مؤلفه هايي است كه مي تواند استقامت ملي را فراهم كند.
بعد منطقه اي دوره ي مقاومت ملي
در بُعد شرايط بيروني دسايس زياد است و بايد با ديد دقيقي شرايط منطقه را رصد كرد. برداشت اين است كه الآن در مقطعي هستيم كه اينها دنبال اين هستند كه يك كار سه ضلعي را سامان بدهند: فشار اقتصادي به ايران با محدود سازي، فشار بر نيروهاي مقاومت در لبنان براي زمين گير كردن آن ها و همچنين طراحي يك فضاي سست براي فلسطين با مذاكرات تصنعي.
در عراق اينها شيپور مي نوازند كه ما پيروز شديم و چون پيروز شديم مي خواهيم سربازهاي مان را بيرون ببريم، ولي كارشان به فضاحت كشيده شده است و اين شيپور شكست است، حالا هر چه مي خواهند بگويند. آمريكايي ها در عراق شكست خوردند، عاجز شدند. اين نقطه ي فوق العاده مهمي بود كه جمهوري اسلامي از ابتدا با سياست هاي خشن و غير خردمندانه ي آمريكا در منطقه مقابله كرد. به نظر من آن ها در عراق دنبال اين هستند كه براي آينده در شش پايگاه مهم در عراق ظرفيت خودشان را تثبيت كنند. البته مي گويند كه ما سربازها را بيرون مي بريم ولي 50 هزار سربازشان را در اين شش پايگاه نگه مي دارند.
ما گزارش هايي داريم كه در اين شش پايگاه بيشترين ساخت و سازها را انجام مي دهند. كسي كه مسافر است و مي خواهد برود اين قدر ساخت و ساز انجام نمي دهد! آن ها ايده شان اين است كه در آنجا شبيه ژاپن براي تسلط خودشان جاپايي درست كنند، ولي اين يك اشتباه بزرگ است و نمي توانند در عراق به طولاني مدت بمانند؛ چون به ضرر خودشان است. مشكلات منطقه و خودشان را زياد مي كنند.
در افغانستان حالا حالاها كار دارند. اينها سرود مي سرايند، ولي درگيري هاي زيادي را با مسلمان هاي افغان ايجاد كردند كه ظرفيت هاي خودشان را دچار پريشاني مي كنند. البته آن ها ايران را متهم مي كنند كه ايران با ما همكاري نمي كند، روشن است كه ما با سياست هاي غلط شما همكاري نمي كنيم، ولي اين درست نيست كه مي گوئيد رفتار ايران مبهم است، رفتار شفاف است. ما با سياست هاي غلط آمريكا در منطقه مخالفيم، پنهان هم نمي كنيم و مبهم حرف نمي زنيم، در افغانستان شما به مردم افغان ستم مي كنيد و ما با شما همكاري نخواهيم كرد. شما در افغانستان دروغ مي گوئيد كه با مواد مخدر مبارزه مي كنيد، يا امنيت ايجاد مي كنيد! در عراق هم دروغ مي گوئيد. در هفته ی گذشته بيش از ده نقطه ي عراق در يك زمان دچار آفت رفتار تروريستي شد، شما عراق را با اين وضع داريد ترك مي كنيد و افغانستان هم به همين نحو ترك خواهيد كرد.
بنابراين ما با سياست هاي غلط شما نمي توانيم همكاري كنيم. شما در مورد فلسطين يك رفتار غلطي را مي خواهيد براي سرپوش گذاشتن روي وضعيت اسرائيل به منطقه تحميل كنيد و اين يك صلح دروغين است، يك صلح مفتضحانه است. يك عده اي را در آنجا جمع كرديد و نمايش مي دهيد، تصورتان اين است كه با اين حركات سياسي كه نقش يك آبنبات براي مردم فلسطين دارد، مردم فلسطين حقوق شان را دو دستي به شما تقديم كنند، چنين حادثه اي نمي تواند رخ بدهد و ما نمي توانيم در يك پروسه ي دروغين مشاركت داشته باشيم.
ما خودمان كشوري هستيم كه به خاطر رفتارهاي تروريستي ضربه هاي زيادي خورديم و قبول داريم كه بايد ريشه هاي تروريسم را در منطقه از بين برد، اما آن تروريست هايي كه شما پشت سرشان قرار گرفتيد و كمك كرديد از قلم تان نيفتد. همان هايي كه در عراق هم با آن ها جلسه گذاشتيد و گفتيد ما به شما كمك مي كنيم و شما سر سلاح تان را به سمت شيعيان و ايران ببريد، اينها از قلم تان نيفتد. من فكر مي كنم چيزي كه آن ها در محاسبات شان نيست، اين است كه ايران احتياج به كمك هاي مالي يا پشتيباني هاي نظامي ندارد، نه نياز دارد و نه لازم مي داند، بلكه آن بذري كه امام ـ قدس سره ـ در منطقه پاشاند و آن فكر جديدي كه ايجاد كرد، جوانه هايش در حال رويش است و آن ها اين را درك نمي كنند.
من در اين بخش روي اين تأكيد مي كنم كه اگر ما بخواهيم مؤلفه ي مقاومت ملي را در بعد منطقه اي تعريف كنيم، بايد روي استقامت در راه آرمان هاي انقلاب و غضب داشتن نسبت به رفتارهاي سبوعانه ي آمريكا، روي اين وجهه بايد تأكيد زيادي كنيم، سرودن حرف هايي در اين شرايط كه آن ها دنبال فشار به ايران هستند در باب مذاكره و اين چيزها عقلاً هم غلط است، اين شرايط، شرايط اين حرف نيست! رهبر معظم انقلاب هم اين موضوع را با صراحت بيان كرده، بنده هم كه در اين زمينه سال ها كار كردم از نظر متدولوژي سياسي مي گويم اين زمان بدترين زماني است كه اين حرف ها زده مي شود، يعني برداشت آن ها چيز ديگري خواهد شد، حالا رهبري فصل الخطاب است صحبت شان، وقتي بيان كردند ديگر راجع به اين موضوع نبايد صحبتي در كشور بشود، اين يك مبناي اصولي است، اگر اين مقاومت ملي بخواهد شكل بگيرد در جايي نبايد سستي اي در اراده ي سياسي ديده شود، در مسائل فرهنگي هم بايد يك منهج صحيحي را پايه گذاري و دنبال كرد، همان چيزي كه آن ها دنبال مي كنند، يك نوع سست ايماني را رايج كنند. شما بايد در طريق تقويت ايمان و عقلانيت فكر ديني، گام هاي اساسي برداريد، و اين كار دراز مدت مي طلبد، الحمدلله اين فكر ديني در كشور ما قوي است، اين شب هاي احيا و رفتار مردم ستايش برانگيز است اما نبايد به اين بسنده كرد، يك مسير درست و فكر ديني را بايد تعريف كرد.
من سال هاي زيادي در حوزه هاي فرهنگي مسئوليت داشتم و با انديشه هاي متنوع فرهنگي آشنايي دارم، بايد به يك نكته توجه كرد، قدرت ايران در صلابت فكر ديني آن است، و اين صلابت فكر ديني در چنگ زدن به تفكر روش مند حوزه هاي علميه و روش روحانيت و مرجعيت است، ما بديلي در اين زمينه نداريم، آن حرف هايي كه به عنوان بديل تا امروز مطرح شد، هميشه سايش ها و مشكلاتي در كشور ايجاد كرد و نتوانست پوشش كافي به فكر ديني بدهد.
ما در دوره هاي مختلفي اين وضع را داشتيم، چه قبل از انقلاب و چه بعد از آن. توجه داشته باشيد كه امروز با يك رويه هاي ديگري نخواهند اين اصالت را از فكر ديني بگيرند، ملاحظه كنيد رفتار سياسي و فرهنگي امام، شهداي بزرگ مثل شهيد مطهري، شهيد بهشتي، همه ي اينها اين چارچوب هاي فكر روحانيت و مرجعيت را پايه هاي حركت ديني مي دانستند، البته بايد با علم روز و مسائل جديد آن را سامان داد و جلو برد.
اميدوارم در اين چارچوب نيروهاي فعال سياسي بتوانند همبستگي خودشان را بيشتر كنند، من احساس مي كنم خيلي وقت ها در صحنه و عرصه ي سياسي كشور موضوعاتي مطرح مي شود، نمي خواهم راجع به درست و غلط بودنش صحبت كنم، اگر سؤال بشود كه چه نيازي بود در اين زمان مطرح شد؟ آدم گاهي حيرت مي كند كه اگر شما يك كار مهمي به عنوان مقاومت ملي داريد تعريف مي كنيد و لازم است همبستگي اسلامي تان را به بيشترين حد برسانيد، از خيلي از چيزهايي كه مي تواند اختلافات را دامن بزند پرهيز كنيد، بگذريم از اينكه بعضي اوقات سوء تفاهمات را به داخل نيروهاي فعال سياسي القاء مي كنند يا شبهه افكني مي كنند. همه ي اينها اشتباه است و بايد با دقّت اين دوره را سپري كرد، راهش همان تبعيت از ولايت فقيه و گذشت نسبت به يكديگر و اصلي و فرعي كردن مسائل است كه آن كارهاي مهم تر را برگزينيم چون نمي توانيم؛ همه ي مسائل جزئي هم در اين دوره برخورد دقيق داشته باشيم.
از خداوند متعال توفيق و سعادت همه ي شما نيروهاي ارزشمند انقلابي را خواستارم و مي خواهيم كه دل هاي ما را در اين ماه مبارك رمضان كه ضيافت الهي است، به نور ايمان منوّر بگرداند.
و السلام عليكم و رحمة الله و بركاته
لینک کوتاه
